Dalat, canyoning

Hallo allemaal,

Oke, mensen.. Dit verhaal heb ik iets meer dan een week geleden getypt maar halverwege werd me gevraagd of ik misschien mee wilde gaan om te lunchen en na het lunchen ben ik er niet meer aan toe gekomen om mijn verhaal af te typen.. Duss.. Dit verhaal is niet af en ik ga het ook maar niet aftypen want dat kost zoo ontzettend veel tijd..

Ik post dit halve verhaal ;) En daarna ga ik mijn volgende blog schrijven over Sapa.. Over al mijn andere belevenissen tussen Dalat en Sapa (ongeveer 3,5 week) wil ik jullie graag vertellen als ik terug ben als jullie daar in geinteresseerd zijn ;) Dan moeten jullie maar gezellig op visite komen. :p

Nou hier weer een blog van mij.. Ik ben inmiddels al aangekomen in Hanoi. (Ik ben dus inmiddels niet meer in Hanoi maar al in Luang Prabang in Laos) Hanoi ligt in het noorden van Vietnam dus ik ben inmiddels al heel Vietnam doorgereisd van Zuid naar Noord.. Phoeeh, wat heb ik veel meegemaakt.. Dat is ook de reden dat het alweer een tijdje geleden is dat ik een blog geschreven heb.. Ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen en eigenlijk weet ik dat nog steeds niet.. Ik zie en doe zo veel hier.. Wat een belevenissen allemaal als je aan het reizen bent..

In mijn vorige blog was ik gebleven bij Dalat, dat is inmiddels alweer drie weken geleden.. De tijd vliegt voorbij hier. In Dalat ben ik op zondag wezen canyoningen.. Nou, canyoningen.. Dat is best sportief en ik vond het eerlijk gezegd ook best een klein beetje spannend om te gaan doen (canyoningen is een combinatie van abseilen, van watervallen gleiden, en van rotsen in het water springen).. Ik vond het spannend omdat ik van mezelf weet dat ik af en toe echt een kluns ben en mijn coordinatie is ook niet altijd de beste.. Op de een of andere manier heb ik altijd het gevoel dat ik net iets minder snel en handig ben dan andere mensen als het op sportieve prestaties aankomt ;) Maargoed, het is goed om dingen te doen die misschien toch wel een beetje spannend zijn dusss ik deed het gewoon.. In de morgen werd ik opgehaald met een busje en reden we naar de bergen.. We begonnen met het oefenen van abseilen. We starten op een niet zo hele stijle helling en daar moesten we proberen om te gaan abseilen. Dat ging eigenlijk prima en was helemaal niet zo moeilijk. Na de oefening was ik al wat zelfverzekerder.. Daarna gingen we door voor het echte werk, abseilen van een rots.. Ik moet jullie vertellen dat me dat eigenlijk heel erg mee viel.. Alleen het wachten tot je aan de beurd was was spannend omdat je niet weet wat je te wachten staat... Maar het abseilen op zich was eigenlijk helemaal niet zo eng omdat je niet ziet waar je naar toe gaat.. Je kijkt niet naar beneden maar naar boven dus dat viel me ontzettend mee. Ik vond het eigenlijk erg leuk om te doen.. De tweede keer abseilen was dus eigenlijk al helemaal niet meer zo eng..

Na de eerste keer abseilen gingen we naar een klein watervalletje.. Er waren allemaal rotsen in het water en daar kon je vanaf gleiden. Ook dat leek heel eng maar was eigenlijk super leuk.. Helemaal niet pijnlijk, het lijkt eigenlijk meer op een soort glijbaan alleen dan wat avontuurlijker ;) haha.. Daarna kwamen we bij een andere kleine waterval en daar moesten we andersom vanaf glijden. We moesten met ons hoofd eerst glijden en daarna met onze benen.. Dat leek dus ook heel spannend maar ook dat was gewoon super leuk om te doen! Toen kwam de lunch, die was lekker! Hmm, erg genoten van het lekkere fruit en de heerlijke sandwiches.. We lunchten trouwens op een hele mooie plek. Op een hele hoge rots en we keken uit over een rivier en de waterval.. Ik was alleen wel een klein beetje zenuwachtig want we gingen na de lunch abseilen van de waterval. Dat zag er toch best moeilijk uit.. Een waterval van 25 meter hoogte en daar vanaf abseilen.. Maar ik wilde het natuurlijk wel gewoon doen. Het abseilen en gleiden van de rotsen was me ook allemaal mee gevallen dus dit zou ik ook kunnen.. Nou daar begon ik.. Voor we begonnen was ons verteld dat je het eerste stuk van de waterval naar boven moest kijken zodat je kon zien welke aanwijzingen je kreeg en wat je moest doen.. De rots ging bij het tweede gedeelte meer hellen.. Dus bij het tweede gedeelte kon je niet meer omhoog kijken omdat daar een stuk rots zat. Bij het tweede gedeelte moest je naar beneden kijken omdat daar ook iemand stond die je aanwijzingen gaf.. Nou, dat deed ik allemaal netjes.. Ik keek bij het tweede gedeelte netjes naar rechts om te zien welke aanwijzingen de man beneden me gaf.. Ik begreep ze heleaas niet waardoor ik heel lang naar rechts bleef kijken.. Op het moment dat ik naar rechts keek kwam er heel veel water naar beneden gekletterd op mijn oor.. Dat deed heel erg veel pijn maar ik dacht ik moet kijken welke aanwijzingen die man me geeft.. Wat bleek nou, hij probeerde me te vertellen dat ik mijn hoofd naar beneden moest doen zodat niet al het water op mijn oor zou kletteren.. Ja, misverstand.. Het laatste gedeelte van de waterval moest jezelf achterover laten vallen en viel je zo'n 5 meter naar beneden.. Ik denk dat dat best een heel gaaf gevoel was geweest als ik niet zo veel pijn aan mijn oor had gevoeld.. Ik kon dus helaas niet zo heel erg genieten van die vrije val.. Toen ik uit het water kwam had ik wel het gevoel dat het niet helemaal goed zat, vooral ook omdat ik niet goed kon horen.. Toch maar gewoon doorgegaan.. We gingen door naar een rots waar je vanaf kon springen in het water. Je kon springen van een rots van 7 meter en een rots van 11 meter. Bij de rots van 7 meter hoefde je alleen maar te springen omdat er recht onder de rots water was. Bij de rots van 11 meter moest je eerst hard rennen en een stuk verder springen omdat er op sommige plekken nog wat rotsstukken uitstaken.. Ik heb het risico maar nietgelopen dat ik niet ver genoeg zou springen en tegen de rotsen aan zou kletteren.. Dus lekker veilig voor de 7 meter sprong gekozen.. Dat was gaaf! Lekker gevoel om zo ver naar beneden te vallen.. Voor ik sprong had ik wel mijn oor goed afgeplakt omdat die nog steeds pijn deed.. Na de 7 meter sprong toch maar besloten dat ik de 2e keer abseilen van een andere waterval niet zou doen omdat ik nog veel pijn had en het gevoel had dat het niet goed zat.. Nadat iedereen terug was van het abseilen van de waterval kwam het zwaarste gedeelte van de trip ;) haha.. Het ergste was dat de instructuur doodleuk zei, oke nu gaan we nog even de helling op en daarna is het alweer afgelopen. Alsof het niks was, even een hellinkje opklimmen.. Poeeeh, dat was echt zwaar.. We moesten de berg opklimmen en dat was echt een hele trip heel erg stijl naar boven.. Ik denk ook dat het vooral was omdat ik zo veel oorpijn had en dan wil je er gewoon zijn en heb je geen zin meer om nog helemaal naar boven te klimmen.. Maar ik heb het uiteindelijk gehaald en wat was ik blij dat ik boven was ;)

Terug in het hostel nam de pijn alleen maar toe, en werd ik wel een beetje ongerust. Ik had de tranen in mijn ogen staan.. Dus toen maar besloten om naar de dokter te gaan.. Wat was de man van het hostel ontzettend vriendelijk. Hij bracht me naar de dokter en de dokter vertelde dat ik een scheurtje in mijn trommelvlies. Door al het water achter mijn trommelvlies had ik zo veel druk op mijn oor.. De man van het hostel betaalde al mijn medicijnen.. Dat was zo vriendelijk.. Hij zei; ' Ik vind het zo vervelend voor je dat je zo veel pijn hebt, ik wi niet dat je ook nog je medicijnen moet betalen.' Heel erg vriendelijk!

De volgende dag hadden we een trip geboekt met de easy riders. (Dit waren trouwens niet de officiele easy riders. We hadden het gewoon geboekt bij de man van het hostel, hij vertelde dat hij met ons mee ging samen met iemand anders uit Dalat die erg veel ervaring had in het rijden van een motor.) De man van ons hostel had jarenlang ervaring als reisleider maar had uiteindelijk besloten om zijn eigen hostel te beginnen.. Als afwisseling deed hij nog steeds af en toe motortourtochten met zijn gasten. Nou de easy riders waren erg gaaf! Wauw, wat was dat mooi om te doen.. Een van de leukste ervaringen van mijn reis tot nu toe.. Maar daar wil ik jullie dus graag meer over vertellen als ik weer terug in Nederland ben.. Goede reden om gezellig op visite te komen =)

Ik ga snel starten aan mijn nieuwe blog...

Daag daag!